人気ブログランキング | 話題のタグを見る
NEW POST

溺れるものは誰にも助けを求めない

この夏、泳ぎに行かれる方も多いですよね。
しかし水の事故には気をつけたいものです。
FBに興味深い記事があったので、こちらにも載せてみました。
人が溺れる時の反応、についての研究結果です。

原文はたぶん英語なんだろうけど、FBではトルコ語で回ってきたのでそちらを翻訳しました。(4時間もかかっちゃった・・・)

子供がいらっしゃる方は是非読んでみてください。
僕は年齢的に同世代の友人には小さな子供がいるので、けっこう真面目に彼ら向きに翻訳したのだ!

一応トルコ語の翻訳文も下に載せておきます。
もし翻訳が間違ってたらご指摘お願いします候。

ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー

溺れるものは誰にも助けを求めない_d0162815_11414983.jpg
写真怖えーーって?でも元記事の写真がこれだったんで、ハイ・・・。



今から40年程前、New Yorkの有名なビーチでライフセイバーをしていた若者Frank Piaは、人が海水浴中に溺れる時の状況の事実に気づき、調査を始めた。

Piaは今日、ライフセーバーが教わる技術において、溺れた人間を岸へ運ぶ技術である「Pia Carry」という名で知られている。

溺れるものは誰にも助けを求めない

その頃、一人の学生にお金を渡して16ミリカメラでビーチで溺れかけの者、そしてその救助模様をフィルムに記録させた。
全ての記録を注意深く分析してみると、印象的な事実に向かい合った。

溺れる時というのは、ハリウッドが私たちに見せるようなものではない、絶対に。
溺れる者はほとんど誰にも叫ぶことなく、助けを求めてもいなかった。
とても静かにとても早く、そのほとんどは周囲の者に何も発することなく、ただ水面に残るべく最大でも1分間程もがいたあと、沈む。子供なら20秒ほどで。

「溺れている者の周囲の人間が、その者が溺れていることに気がつかないのは、例外的なことではなく普遍的なことである」と話すPiaは、偶然に撮影したある出来事を説明した。

「一度、12歳頃の男の子が溺れていました。しかもすぐ隣りに彼を見守っている大人がいた状況で。子供の目が隣りの大人に向けられているのが分かります。しかしその大人は泳ぎ続けています。無関心なのではないのです。ただ子供が溺れているのに気がついていなかったのです。」

すべての救助隊員が読むべきこと

Piaの “Unobserved Drownings: The Unnoticed Struggle” というタイトルの論文を、すべてのライフセーバー、すべての救助隊員が読む必要がある。

Boston GlobeのKeith O’Brienによると、 Piaは撮った記録をもとに1971年、「On Drowning」というタイトルでビデオを公開した。しかし、その当時の全ての認識と情報に反したこのビデオは注目を受けなかった。

今日において、Piaの考えはこの分野の最も専門的なものであると認められています。しかし、いついつ水難救助の専門家の間でこの意見が認められていようともまだ、あなた、私、彼、彼女、あなた達、彼ら市民は、溺れている人にどうやって気づけるのかということを知らないのです。

映画やテレビなどから、溺れている人は叫んだり助けを呼んだり、手や腕を振ったりするのだと思い込んでいます。完全なる間違いです。Pia はこう言っています。

「たとえそれがとても愛する人であっても、溺れかけの人を(助けずに)眺め続けてしまうでしょう。その人の見た目から、溺れているという小さな可能性さえ思い浮かばない。なぜなら、溺れる人は叫んだり呼んだり、手や腕を振って助けを求めるという間違った知識でもって自分たちを悪い状況に追いやっているからです。」

一方、溺れている者のほとんどは助けを求めることができない。
なぜなら彼らは呼吸をすることに力を注いでいる。
腕ならば、水面に上がるように尽力することで精一杯である。
Piaはこれを、「Instinctive drowning response : 本能的溺水反応」と言っています。

溺れるとき、何が起こっているのか?

Pia とVittoneは、アメリカの海岸警備捜索サークルが出版している雑誌「On Scene」2006年春号の共同執筆の記事で「本能的溺水反応」をこう説明しています。

いくつかの例外をのぞいて、溺れている者は助けを求められる状態ではない。
なぜなら、人間の体の優先順位は呼吸をすることである。言葉を発することではない。
息を吸って吐くことのできる者だけが言葉を発することができ、助けを求められる。
溺れている者の口は、助けを求められるほど水面上に出ない。
水面に出るその短い瞬間は、少しばかりのひと息の呼吸をすることに使うのである。

溺れる者は、手や腕を振って助けを求めることはない。
自然の本能として、溺れる者は腕を横に広げて水面を押さえようし、そうして少しばかりの息を吸おうとする。

周囲に腕を振るのは、意識的にしかできない動作である。
この意識的動作をするには、自分に投げられた救助物体をつかまえられるか、もしくは救助隊員に向かって泳げる状態で溺れている状態から脱しなければならない。
溺れている状態ではこれは意識的にできない、そして体はただ「本能的溺水反応」を取る。

「本能的溺水反応」の過程で、溺れている者は水の中で上下垂直に動き、直立する。
助けが確認できない状況では脚は動かない。ただ水面に残ろうと努力する。
こうして最大で60秒続く奮闘のあとに、力尽き水中に沈む。子供ならば約20秒ほどである。

Piaは、溺れている者が一人の時でも、二、三人と一緒に溺れる時でも同じように溺れることに注目する。
Boston Globeへ話す小児専門家のDr. Julie Gilchristは、溺れかけのかなりの子供は何が起きているかさえ分かっていないと表現する。救出された一人の子供は、水中に沈んだら眠ろうと思ったと言っている。

こういったことより、とりわけ子供と一緒に海岸へ行く母親と父親に、子供が溺れるのはとても早く、とても静かであると警告しています。

すべてのこのデータは、溺れの目撃者たちの「何が起きたのか分からなかった。(子供は)そこにいて、見てたのに(一瞬に)消えてしまった」という表現を明らかにするものです。

確かに、泳ぐことはあきらめることではない。誰にでも水には惹かれるものがある。
しかし溺れるということが、私たちが考えているような光景を持つようなことではないと知ることは、自分たちにも、周囲の者にも、子供達にも、もっと安全な泳ぎの可能性を与えるでしょう。


ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー


Bundan yaklaşık 40 sene önce, New York’un meşhur plajlarında cankurtaranlık yapan Frank Pia adlı bir genç, yüzerken boğulma olaylarındaki farklı bir gerçeği farkediyor ve daha o yıllarda bunun üzerine gidiyor. Pia, bugün bile cankurtaranların tekniklerini öğrendiği özellikle de boğulmakta olan kişiyi yüzerek sahile taşıma tekniği olan ‘Pia Carry’ tekniğine adını veren kişi..

Frank Pia

BOĞULANLARIN HİÇ BİRİSİ YARDIM İSTEMİYOR

O yıllarda bir öğrenciye para ödeyerek 16 mm’lik kamerasıyla plajdaki boğulmak üzere olanların ve onların kurtarılmasını filme kaydettiriyor. Bütün görüntüleri dikkatle analiz ettiğinde çarpıcı gerçekle karşılaşıyor: Boğulma anı Hollywood’un bize yansıttığı gibi değil kesinlikle. Boğulanların neredeyse hiçbiri bağırmıyor ve yardım istemiyordu. Çok sessiz ve çok hızlı, çoğunlukla etraflarındakilere hiçbir şey söyleyemeden, sadece yüzeyde kalabilmek için en fazla 1 dakika mücadele ettikten sonra boğuluyorlar. Çocuk yaştakilerde ise bu nerdeyse sadece 20 saniye sürüyor.

“Boğulanın etrafındakilerin boğulma olayının gerçekleşmekte olduğunu fark etmemeleri istisna değil kaidedir” diyen Pia tesadüfen kaydettikleri bir vakayı anlatıyor: “Bir defasında 12 yaşlarında bir erkek çocuk boğuluyordu. Hem de yanında onu korumak için yüzen bir yetişkin olduğu halde. Çocuğun gözlerinde yanındaki yetişkine baktığını görebiliyorsunuz. Ancak yetişkin yüzmeye devam ediyor. İlgisiz olduğu için değil, sadece çocuğun boğulmakta olduğunu fark etmediği için.”

HER KURTARMA GÖREVLİSİNİN OKUMASI GEREKLİ

Pia’nın “Unobserved Drownings: The Unnoticed Struggle (Gözlemlenemeyen boğulmalar: Farkedilmeyen mücadele)” adlı uzun makalesini, her cankurtaranın her kurtarma görevlisinin okuması gerekiyor. Boston Globe’dan Keith O’Brien’in aktardığına göre Pia, elde ettiği görüntülerle hazırladığı videoyu daha 1971 yılında ‘On Drowning (Boğulma Hakkında)’ adıyla yayınlıyor ancak, o zamanın bütün yerleşik algı ve bilgilerine meydan okuyan bu video dikkate alınmıyor o yıllarda.

Günümüzde Pia’nın görüşleri artık alanın en uzman görüşleri olarak kabul ediliyor. Ancak her ne kadar su güvenliği uzmanları arasında bu fikirler kabul görmüş olsa da hala sen, ben, o, siz, onlar, ahali suda başı belada olan birini nasıl fark edebileceğimizi bilemiyoruz.

Filmlerden televizyonlardan, boğulan kişinin bağırıp çağırdığı, elini kolunu salladığı, çırpındığı bir drama görüntüsü bekliyoruz. Tümüyle yanlış. Pia diyor ki, boğulmakta olan birine hatta çok sevdiğimiz biri de olsa bakmaya devam edebiliriz de boğulmakta olduğu hakkında en ufak bir ihtimal gelemez görüntüsünden. Çünkü boğulmanın, çırpınmayla bağırıp çağırmayla, el kol sallayıp yardım istemekle alakalı olduğu yanlış bilgisine kendimizi fena halde şartlandırmışızdır.

Oysa boğulan kişilerin nerdeyse tamamı, yardım isteyemez. Çünkü nefes almakta güçlük çekiyordur. Ayrıca kolları ise suyun yüzeyinde kalabilmek için uğraş vermekle meşguldür. Pia buna ‘içgüdüsel boğulma tepkisi’ diyor.

BOĞULMA ANINDA NELER OLUYOR?

Pia ve Vittone, Amerikan Sahil Kurtarma ve Arama dairesinin yayın organı olan “On Scene” dergisinin 2006 sonbahar sayısında ortaklaşa yazdıkları makalede, ‘İçgüdüsel Boğulma Tepkisi’ni şu şekilde anlatıyorlar.

Birkaç istisna dışında boğulan kişi psikolojik olarak yardım isteyebilecek durumda değildir. Çünkü insan bedeninin önceliği nefes alıp vermektir, konuşmak değil. Nefes alıp verebilen konuşabilir, yardım isteyebilir.

Boğulan kişinin ağzı su yüzeyinde yardım istemesine yetecek kadar kalmaz. O kısa sürede de ancak bir parça nefes almaya çalışır.

Boğulan kişi elini ya da kolunu sallayarak yardım isteyemez. Doğal içgüdülerle boğulan kişi kollarını iki yana açarak suyun yüzeyine bastırmaya ve böylece bir parça yüzeyde kalıp nefes alabilmeye çalışır.

Etrafındakilere kol sallamak ancak şuurla yapılabilecek bir harekettir. Bu şuurda hareket edebilmesi, kendisine atılan kurtarma cisimlerini yakalayabilmesi ya da kurtarma görevlilerine doğru yüzebilmesi içinde için boğulmaktan kurtulması gerek. Boğulmaktayken bunları yapabilecek şuurda değildir ve vücut içgüdüsel boğulma tepkisi verir sadece.

İçgüdüsel Boğulma Tepkisi sürecinde boğulmakta olan kişi suyun içinde aşağı yukarı dikey hareket eder ve dik durur. Yardım görmekte olduğunu hissetmediği sürece de ayaklarını oynatamaz. Sadece suyun yüzeyinde kalmaya çaba sarf eder.
En fazla 60 saniye süren bu mücadele sonunda kendini tamamen bırakır ve suyun içine batar. Çocuklarda bu süre 20 saniye civarındadır.

Pia, boğulmakta olan kişi tek başınayken de iki kişi üç kişi beraber boğuluyorlarsa da aynı şekilde boğulduklarına dikkat çekiyor. Boston Globe’a konuşan çocuk uzmanı Dr. Julie Gilchrist ise, boğulmakta olan birçok çocuğun başlarına ne gelmekte olduğunu bile anlayamadığını ifade ediyor. Boğulmaktan kurtarılan bir çocuk, suyun altına girince uyuyacağını düşündüğünü söylüyor. Bu nedenle de özellikle çocukları ile sahile giden anne babalara, çocuk boğulmalarının çok daha hızlı ve çok daha sessiz gerçekleştiği uyarısında bulunuyor.

Bütün bu bilgiler boğulma vakaları şahitlerinin, ‘ne olduğunu anlamadık. Ordaydı bir de baktık kaybolmuş’ ifadelerini açıklıyor. Şüphesiz ki yüzmek vazgeçebileceğimiz birşey değil. Hepimizi suya çeken varoluşsal birşey var. Ancak boğulmanın sandığımız gibi bir görüntüye sahip olmadığını bilmek, kendimize de etrafımızdakiler de çocuklarımıza da daha güvenli yüzme imkânı verecektir.




応援クリック、よろしくお願いします^^

にほんブログ村 海外生活ブログ トルコ情報へ









Commented by boncuk*tile at 2012-07-16 01:22 x
とても興味深い内容で、親から離れて水に向かう年齢の
子どもを持つ身として、勉強になりました。
つい、映画のようにバタバタと大騒ぎをして、助けを求める
ものだと思い込んでいました。
本当に溺れた時は、そんな行動すらとれないんですね。
助けを求めるアクションさえ見逃さなければ、大丈夫と
思っていてはいけないとわかって、プールでも海でも気をつけようとおもいました。
為になる記事、大変な翻訳作業に感謝です。
チョック テシェキュレル
Commented by teppeiyama at 2012-07-17 01:43
リジャエデリム..
人がたくさんいるプールで溺れてしまったという子供もいるそうですが
まわりの誰もが気づかなかった、ということは不思議なことではないらしいです。
あるトルコ人のコメントでこういうものもありました。

「子供が私のそばで鼻から上を水面に出して静かに泳いでいたのだけど、目が気になって
子供を掴んでみたら、実は溺れていて窒息寸前だった」

今後、少し見方を変えるだけでも事故が減るかもしれないですね。
お知り合いにもお伝えください。
Commented by zeytıin at 2012-07-18 17:45 x
こんにちは、鉄平さん。
わたくし一足お先に都心部脱出させていただきました。

実は一昨日隣家の親戚の18歳の男の子が
友人2人と共にシレでおぼれてなくなったそうです。
最近暑さのせいかトルコで溺れ死ぬ人が続出ですね。
気をつけてもらいたいものです。
Commented by teppeiyama at 2012-07-19 02:33
それは悲しいニュースですね。。
18歳くらいのトルコ人って命知らずの遊びでもやってそうで危ないです。

以前クズグンジュクで釣りをしていた時に、中学生くらいの子供2人が
第一大橋の方向から流れてきたことがありました。
岸から20mくらいのところを2人できゃっきゃ笑いながら立ち泳ぎ・・・。
海峡の流れであっという間に目の前を過ぎて行きました。
トルコの子供ってこういう無謀な遊びをやるのでほんと怖い。

ヤズルクですか、いいなあ。
僕のほうは、今年の休暇はどうやら秋口になりそうです。



Commented by 吉原 at 2012-07-19 23:38 x
鉄平お久しぶり、こないだ久しぶり鉄平の父ちゃん会ったばい。リンペイはどこにおると?
Commented by teppeiyama at 2012-07-20 07:16
倫平福岡におるばい。
いい加減にそろそろ伊万里行くけん、あと一年以内。。
by teppeiyama | 2012-07-15 11:55 | 日常生活 | Comments(6)

トルコに暮らす アラフォー男子の奮陶記  


by teppeiyama
カレンダー
S M T W T F S
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31